Дархан хотод болсон 「Дэлхийн хүүхдүүдийн зурсан зургийн үзэсгэлэн」үзэхээр явлаа. Тэнд Монгол (Дархан)-ын хүүхдүүдийн зургаас гадна Морроко, Тайланд, Солонгос, Швейцари, Японы хүүхдүүдийн зураг тавигдсан байлаа.
Эндээс би нэг сонирхолтой зүйлийг мэдсэн юм.
Японоос бусад орны хүүхдүүд нарыг шар өнгөөр зурсан байлаа. Японд бол нарыг улаан (улбар шар) өнгөөр төсөөлнө. Зурагт номон дээр ч гэсэн улаанаар зурсан байдаг. 10 хүүхэд нар зурвал бараг бүгд улаанаар зурна. Шараар зурах хүүхэд нэг байх уу, үгүй юу. Яагаад ч юм, нар гэхээр улаанаар төсөөлдөг нь ганцхан Япон мэт.
Мөн хүүхдүүдийн зурагнуудаас тухайн улс үндэстний онцлогууд харагдаж байлаа. Монголын хүүхдүүдийн зурганд гэр, дээл, тал хээр, 5н хошуу мал зэрэг монгол гэж харагдахаар олон зүйл зурагдсан байлаа. Бусад улсууд ч адил.
Хүүхдийн зураг нь амьдарч буй орчинтойгоо нягт холбоотой гэдэг нь илэрхий байлаа. Хүүхэд өөрийн хийж буй үйлдэл болон орчноо зургаар илэрхийлэх нь олонтоо. Иймээс хүүхэд өөрөө сэтгэн зурсан зурганд тухайн хүүхдийн оюун ухаан болон сэтгэл санаа тусгагдаж байна гэсэн үг.
Бүр тодруулж хэлбэл, хүүхэд зургаараа өөрийгөө илэрхийлж чадах юм. Зураг зурснаар сэтгэл санаа нь тайван болох хүүхэд ч байдаг. Бас хүүхдийнхээ зургаар хүүхдээ хэрхэн өөрчлөгдөж буйг мэдэх эцэг эх, багш ч байдаг.
Хүүхдийг чөлөөт сэдвээр зураг зуруулах нь маш чухал гэж би онцолж хэлмээр байна. Тэгээд ямар ч хүүхэд өөрийн сэтгэлийг илэрхийлж зурж байгаа учраас зурсан зурганд нь дэс дараалал байхгүй юм.
Юунаас ч илүүтэйгээр хүүхэд тайван, хөгжилтэйгээр зургаа зурах орчныг бүрдүүлж өгөх хэрэгтэй.
Зургийн хичээл дээр ч гэсэн. Сурах бичиг дээрх「Энэ зургийг зур」гэсэн дасгалыг дандаа хийлгээгүй биз? Зураг зурах аргыг заах нь мэдээж чухал. Гэхдээ, энэнд хэт туйлшралгүйгээр...хүүхдүүдийн「Зурмаар」「зурж үзмээр байна 」гэсэн сэтгэлийг битгий мартаарай.
「Хүүхдийн зураг бол ,Хүүхдийн сэтгэл」
Хүүхдийн сэтгэлийг хайрлан хүндлээрэй.
Сэтгэлд дэс дараалал гэж байхгүй биздээ.
Хүүхдийн сэтгэл бол хүүхдийн л юм.
Том хүн удирдах боломжгүй юм шүү.
第16回 子どもの絵は、子どものこころ
6月1日は子どもの日。各地でイベントが行われていました。私もイベントに参加。
私は、ダルハンで行われました「世界の子ども絵画展」に行ってきました。ここでは、モンゴル(ダルハン)の子どもたちの絵画だけでなく、モロッコ・タイ・韓国・スイス・日本の子どもたちの作品も展示されました。
そこで、面白いことを知りました。
日本以外の子どもたちの絵に出てくる太陽が「黄色」ってこと。日本では、「太陽」と言えば「赤」。絵本の太陽も赤で描かれています。子ども10人に太陽を描いてもらったら、ほぼ全員、赤で描きます。黄色で描く子どもは、1人いるかいないかです。どうも「太陽」といえば「赤」という常識は、日本だけのようです。
また、それぞれの国の特徴も描かれていました。モンゴルの子どもの絵には、ゲル・デール・草原・家畜など、モンゴルを代表するようなものがたくさん描かれていました。
そこからわかったことは、子どもの絵は、生活に密着しているということ。自分たちの生活体験を子どもたちは描くことが多いということです。ということは、子どもたちのこころの状態、精神状態も描いている本人も知らない間に描かれているということです。
もっと言うならば、絵を描くことで子どもたちは自己表現することができるということ。絵を描くことで、心を落ち着かせる子どももいます。また、子どもの絵を見て、子どもの変化に気が付く親・先生もいます。
私が何を言いたいのか、わかりますか?
私が言いたいのは、子どもには自由に絵を描かせることが大事であるということ。そして、どの子どもも自分の心を表現しているのだから、描かれた絵に順位はないということ。
何よりも子どもがのびのびと、楽しんで絵を描くことのできる環境を作ってあげること。
学校の図工の授業でも同じ。教科書を見て、「この絵を描きなさい。」なんて授業ばかりしていませんか?絵の描き方の指導は大事です。でも、そのことばかりに気を取られないで。。。。子どもたちが「描きたい」「描いてみたい」と思うような言葉かけを忘れないで。。。
「子どもの絵は、子どものこころ」
子どものこころを大切にして。。。。
こころに順位は存在しないでしょ?
子どものこころは、子どものもの。
大人が支配しちゃいけない。
0 件のコメント:
コメントを投稿