Энэ блогийг оюутнуудад бас танилцуулсанбилээ. Их сургуулийн хичээл дээр бас хэрэглэх тохиолдол бий. Оюутнууд уншаадтунгаан бодох бодлоо хэрэгжүүлэх.
Оюутнуудын юу нь өөрчлөгдсөн бэ?
l Оюутнууд инээм сэглэн мэндэлдэг болов.
Одоог хүртэл тийм олон оюутны мэндлэх дуу сонсогддгүй байв.Гэхдээ одоо бол өөр. 「Сайн байна уу? багшаа」「Өглөөний мэнд багшаа」「Баяртай багшаа」хэмээн олон оюутан багш нартайгаа мэндэлдэг боллоо. Тэгээд бас хөөрхөнинээмсэглэн...Тэдний энэ инээм сэглэн мэндлэхэд сэтгэл догдлох нь бий. Мэндлэх соёл гэдэг их том соёл бөгөөд их хүчтэй.
Японд болхүмүүс хоорондоо мэндлэхдээ「Өглөөний мэнд」「Өдрийн мэнд」「Оройн мэнд」Японд цагийн байдалаас хамааран ингэж 3 удаа мэндэлдэг. (Монголын Сайн байна уу шиг тохиромжтой үг байхгүй.) Хүнээс тусламж авбал「Баярлалаа」, хүнд төвөг болох, андуурсан тохиолдолд, хүнтэй мөргөлдвөл.. 「Уучлаарай」гэж хэлнэ. Хоол идэхийн өмнө 「Сайхан хооллоорой」, идээд дууссаны дараа「Сайхан хооллоо баярлалаа」, Уулзаад салахдаа「Баяртай」, гэрээсээ гарахдаа Яваад ирье Буцаж ирээд Харьж ирлээ гэх мэтолон мэндчилгээний үгнүүдийг сургууль ба орчин гэрт нь чухалчлан хүүхэд ахуйгаас сургана.Ялангуяа「Баярлалаа」「Уучлаарай」 гэдгийг голчлон「Юу гэж хэлдэг билээ? 」хэмээн хэлж чаддаг болтол, тэгэхгүй бол дараагийн зүйлээ хийж чадахгүйдхүрэх тохиолдлууд байлаа.
Мэндлэх соёл нь харилцааны нэг хэлбэр юм. Зөв зохистой мэндэлсэнээр хүний харилцаа найрсаг эвтэй байх болно. Гайхалтай. Япон хүн дандаа Уучлаарай гэж хэлдэг хэмээн хэлүүлдэг. Тиймээ их хэрэглэдэг. Монголын 1/4 газар дээр 130сая хүн амьдар ч байгаагийн учир харилцааны чадвар буюу техник гэж хэлж болох байх.
Би Ихсургуульдаа өдөр бүр анги коридор 00 цэвэрлэх эгч нартаа сэтгэлээсээ「Баярлалаа」хэмээн хэлдэг. Мэдээж тэдний ажил ч гэсэн бид тэдний ачаар цэвэрхэн газарт байжчадаж байгаа билээ тийм учраас баярласан сэтгэлээ мартаж болохгүй билээ.Тэдэндбаярлалаа гэхэд хэнд хэлж байгаа юм бэ би юм уу гэсэн байдалтай байлаа. Гэхдээ өдөр бүр「Баярлалаа」 гэж хэлтэл нэг өдөр яагаад хэмээн асуусан юм. Дандаа цэвэрлэгээ хийж өгдөг болохоор би их баяртай байдаг учраас хэмээн хариулсан юм. Тэрбас надад баярлалаа гэлээ. Одоо ч гэсэн өдөр бүр「Баярлалаа」хэмээн хэлсээр байгаа. Тэд ч хариуд инээм сэглэдэг. Ийм харилцаа нь сэтгэл тайвшруулдаг.
Сургуульдээр оюутнуудын цоглогоор мэндлэхийг харахад сэтгэл сайхан байдаг. Сайн зүйлюм. Заавал багш болохоороо тэднийг хүүхдүүдэд зааж өгөөсэй гэж хүсчбайна. Мэндлэх ёс гэж ямар чухал болохыг....
第52回 学生たちの変化~挨拶~
このブログが学生たちにも紹介され、大学内の授業でも使われるようになってきた。学生たちが読んで、考え、行動にし始めている。
学生たちの何が変わったか?
l 学生たちが笑顔で挨拶をするようになった。
今までの大学内では、そんなにたくさんの挨拶の声は聞こえなかった。でも、今は違う。「こんにちは、先生」「おはようございます、先生」「さようなら、先生」とたくさんの学生が、多くの先生方に言うようになった。しかも、かわいらしい笑顔と共に。。。そんな彼女たちの笑顔と挨拶によって、苛々している気持ちも和むこともよくある。挨拶の力は偉大だ。
日本では、人と会った時のあいさつ「おはようございます」「こんにちは」「こんばんは」(日本は時間帯によって3つの挨拶を使い分けている。モンゴルの「さいん ばいの~?」のような便利な言葉はない。)人に何かをしてもらったら「ありがとう」。迷惑をかけたり、自分が間違ったり、人とぶつかった時には「ごめんなさい」。ご飯を食べる前には「いただきます」。食べた後には「ごちそうさま」。人と別れる時には「さようなら」。家を出る時は「行ってきます」。帰ってきたら「ただいま」。などたくさんの挨拶を学校でも地域でも家庭でも重要視し、教育をしている。特に、「ありがとう」「ごめんなさい」は重要視されており、「なんていうの?」と挨拶が出来るまで、次のことに進むことがなかったこともしばしばだった。
挨拶は、コミュニケーションの一つでもある。挨拶で人間関係を円滑にすることもできる。素晴らしいことだ。日本人はよく「ごめんなさい」と言うと言われる。確かによく使っている。モンゴルの国土の1/4の土地に1億3000万人が住んでいる日本ならではの、コミュニケーション術なのかもしれない。
私は、大学の中で毎日、教室や廊下・トイレを掃除してくれているお掃除のおばちゃんたちに心こめて「ありがとう」を言っている。確かに、掃除は彼女たちの仕事だけれど、私たちは彼女たちが掃除してくれているので、きれいな場所で過ごすことができるのだから、感謝の気持ちは忘れてはいけないと思う。彼女たちは、(誰に言っているの?私ではないね)という態度だったけれど、毎日、挨拶をし続けていたら、「どうして、『ありがとう』っていうの?」と質問をしてくれた。「いつも掃除をしてくれているから、私はうれしいの。だから、『ありがとう』っていうの」と答えた。彼女は私に「ありがとう」って言ってくれた。今も毎日、「ありがとう」を伝えている。彼女たちは、にこっと微笑みを返してくれる。そんなやり取りもまた、心を穏やかにしてくれる。
大学内で学生たちの元気な声で挨拶をしている姿を見ると、とても心が穏やかになる。いいことだ。是非、先生になったら、彼女たちから子どもたちにも教えてあげて欲しい。挨拶の素晴らしさを。。。