Тэмдэглэл 9: 67-р сургууль дээр зохион хичээл

Хэнтий аймгаас ирснээс хойш удалгүй 67-р сургуулийн багштай хамтран дүрслэх урлагийн хичээл орлоо.

Тэмдэглэл:5 бичсэнчлэн энэ удаагийн хичээлийн агуулгыг өмнө нь тайлбарласан учраас багш нар хичээлийн зорилго болон заах аргыг бүрэн ойлгосон байлаа. Тийм болохоор миний муухан монгол хэлийг ойлгон хүүхдүүдэд тайлбарлан өгөв.

4 сарын 13 өдөр  3-р анги, 4-р анги, 1-р анги 2-р ангийн тус бүр нэг бүлэгт 4-р сарын  26-ны өдөр 2-р ангийн нэг бүлэгт хичээл оров.

 
 Хичээлийн явцад хүүхдийн түвшинг харан хэрхэн заахаа шийдсэн юм.

1-р анги 2-р анги 3-р анги

①    Гарын хэлбэрээр дүрс хайчлах

②    Япон руу илгээх гэсэн зорилгыг ойлгосноор сэтгэл хангалуун хийх

③    Өөрстэйгээ адил найзууд нь гамшигт өртөн шаналж буйг мэдрэх

④    Сэтгэлийн үгээ илэрхийлэн мэссэж бичих

   Харин 1-р ангийн хүүхдүүдэд зураг үзүүлэлгүйгээр  ярилцаж, сэтгэлдээ шархтай болбол хэрхэх тухай тэдэнд бодох хургацаа өгөв.

4-р анги

①    3-р сарын Байгалийн гамшигт өртөгдсийн ямар байдалтай амьдарч буйг мэдрэх

②    Илгээх мэссэжний тухай хүүхэд өөрөө бодож тунгаах

③    Хайчилсан гарын дүрсийг ашиглан мэссэж бичих /ямар нэгэн утга бүхий дүрс үүсгэх/

Хүүхдүүд гарынхаа хэлбэртэй  дүрсийг хөгжилтэйгээр хийж байлаа. Зарим нь 2 -ыг хийж байв.

Сэтгэл шингэсэн, хүүхдийн гэгээн цайлган мэссэжүүд олон байлаа. Бүгдийг танилцуулах боломжгүй учир анги тус бүрээс жишээ танилцуулъя.

1-р анги: Улаанбаатар гоё газар шүү. УБ-т хүрээд ирээрэй, хамт сургуульд явцгаая.

2-р анги: Битгий уйлаарай,бид нар хамт шүү.

3-р анги: Та нар чадна шүү.Та нарт хүч чадал их байгаа.

4-р анги: Амьд байвал заавал аз жаргал ирэх болно.Тийм болохоор заавал амьдрах хэрэгтэй, гэх мэт мэссэжүүд байлаа.

Энэ сургуульд ажигласан бас нэг зүйл бол хүүхдүүд хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхдүүдэд тун эелдэг хандаж байсан явдал юм. Багш юу ч хэлээгүй байхад хүүхдүүд цагаа олсон тусламж үзүүлж энэ нь бүр энгийн зүйл болсон байсныг хараад миний зүрх сэтгэл минь дулаацсан юм. Ийм сайхан сэтгэлийг мартахгүй байхыг хүсье.

第9回　第67学校での授業

ヘンティー県より戻ってきてすぐ、ＵＢの第67学校で担任の先生と一緒に図工の授業をした。

第５回でお話したように、第６７学校の先生方にはセミナーで今回の授業内容を事前に説明してあったので、どの担任の先生方も授業の目的や方法を十分に理解してくれていた。

そのため、私の拙いモンゴル語を理解してくださり、子どもたちに伝えてくれた。

授業は４月１３日に３年生１クラス・４年生１クラス・１年生１クラス・２年生１クラス実施。４月２６日に２年生１クラス実施した。

授業の展開は子どもの様子を見て決めた。

１年生・２年生・３年生は、

①    手形作り

②    出来のよさをほめ、「日本に送ってもいいか？」と手形の行き先を知る。

③    ３月にあった震災で困ったいるお友だちがたくさんいることを知る。

④    メッセージを書く。

特に１年生には、写真などを見せずに話を中心にした。心の傷を配慮した。

４年生は、

①    ３月にあった震災により、人々の生活を知る。

②    送るメッセージについて考える。

③    手形を作り、メッセージを書く。

子どもたちは手形は喜んで作った。２つ目を作る子どもいた。

心のこもった素敵なメッセージがたくさん発表された。子どもらしい素直で素敵な言葉がたくさんありました。すべては紹介できないので、各学年１つずつ紹介をしよう。

１年生「ウランバータルよいところだよ。おいでよ。一緒に学校行こう。」

２年生「泣かないで。僕たちがいるよ。」

３年生「あなたたちなら出来る。あなたたちには力がある。」

４年生「生きていたら必ず幸せがやってくる。だから生きて。」など

この学校で知ったこと。

ハンディーキャップのある子どもに、子どもたちが優しいこと。先生が何も言わなくても、子どもたち同士でサポートしあっている。そのサポートも適切なタイミングで適切な方法なのでびっくりした。日ごろからそうしているのだろう。その姿がとても自然で、心が温かくなった。その優しさを忘れないで欲しい。