Тэмдэглэл 61: Багануурт....

Багануурт 2 жилийн сайн дурын хөтөлбөрөө дуусах гэж буй багш байгаа. Тэрээр бага ангийн багшаар ажиллахдаа зургийн хичээлийг голлон монголын багш нартай хамтран хичээл зааж байсан. Түүнээс сурахаар зүйл их байсан.

2-р ангийн Дүрслэх урлагийн 2 цагийн хичээлд нь сууж үзэх боломж гарсан юм. Бусад ямар ч хичээлээс онцлог байж  сэтгэлд үлдсэн нь Түүний хүүхдүүд рүү харан инээх нь байлаа. Тэрээр инээмсэглэнгээ хүүхдүүдэд эелдег үг хэлнэ. “Сайн хийсэн байна шүү”, "Ямар мундаг юм бэ”, “Үнэхээр хичээсэн байна аа” гэх мэтээр дараа нь улам хичээгээрэй хэмээн магтаалуудыг олон удаа хэлж байлаа.

Хичээл дээр хүүхдүүд чармайн өөрийнхөө хийж буй зүйлд анхаарч байсан. Яагаад хүүхдүүд ингэж анхаарч байна хэмээн бодоод үзтэл үнэхээр багшийн өгч буйгаа заавар байлаа. Мэдээж эелдэг дотон харьцаа байсан ч өөр зүйл бас байлаа.

   Энэ нь хүүхдүүдийн өмнө өөрөө бодитоор хийж үзүүлж байгаа явдал юм. Тэр хүүхдүүдийн өмнө хайч хэрэглэн хайчлан, зураг зурна ... багшийнхаа хийх зүйлийг харан “Би ч бас чадах юм байна ш дээ”... “Ингэчихвэл би чадах юм шиг байна аа” гэсэн ойлголт төрүүлнэ. Ингэж өөрөө ойлгомжтой харуулж хийснээр хүүхдүүдэд хийе гэсэн сонирхолыг төрүүлнэ. Хийж үзээд чадчихвал дараа дараагийнхийг өөрөө хийж үзье хэмээн оролдоно.

Тэр нь л сэтгэлээсээ хандах хандлагыг бий болгоно.

Мөн хүүхдийн хийсэн бүтээлийг тэр даруйд бусдад нь танилцуулна. Хүүхдүүдийн хувьд сайн түлхэц болж өгнө. Хийсэн бүтээлийг самбарт хадна...удаан самбарт байлгах боломжгүй юм. Тэрийг бодож үзэнгээ шууд хана болон цонхон дээр хадна. Хүүхэд өөрийн бүтээл нь хадаастай байхыг харах дуртай билээ. Дахиад нэг дахиад нэгийг хийх гэсэн сэтгэгдэлтэй болно.

Хүүхдүүдтэй харилцан ярилцангаа хийх түүний хичээл үнэхээр гайхалтай.

Хүүхдүүдийн инээмсэглэлийг чухалчлах өөрөө бас инээмсэглэхээ мартахгүй байгаа бага сургуулийн тэр багш гайхалтай. Багануурын багш нар түүнтэй 2 жил ажилласан болохоор түүнээс олон зүйл сурсан болов уу. Юу сурсанаа өдөр бүр хичээлдээ хэрэгжүүлэхийг хүсье.

Зургийн хичээл хийх үед оюутан багш сурагчд үлдэгдэл цаасаа базан хогийн санад хаяхыг нээлээд харж байсан. Энэ үлдэгдэл цаас дахина шиглах боломж бий. Зураг дээр байгаа шиг цуглуулан хэрэглэвэл жаахан цаас хэрэг болох болон хүүхэд цаасаа мартсан тохиолдол зэрэгт ашиглах өргөн боломжтой.

第61回　バガノールで。。。

　バガノールに2年間の活動を終えようとしている先輩隊員がいる。彼女は小学校教諭として、図工を中心にモンゴルの先生方と授業をされてきた。その彼女の授業から学ぶことは多くあった。

　2年生の授業（図工）を2つ見せていただいた。どちらの授業も印象的だったのは、彼女の子どもに向けられた笑顔だった。その笑顔と共に子どもにかけられる優しい言葉。「よくできているね」「すごいね」「頑張ったね」などなどの子どもが、「次も頑張ろう」と思える褒め言葉がたくさんあった。

　授業は子どもたち、一生懸命に自分の作品作りに取り組んでいた。なぜ、子どもたちが一生懸命に取り組むことが出来るのだろうか？と考えてみたら、やはり指導だった。言葉がけはもちろんである。他にもあった。

それは、実際に子どもの目の前で、やってみるということだ。彼女は、目の前で鋏を使って切ったり、絵を描いてみせたり、、、先生がすることを見て、子どもたちは魔法がかかるのだ。「僕にも出来るかも・・・」「あれなら、私にもできる。」そう、実際に見せることで、子どもたちは「やってみよう」という気持ちを持つのである。挑戦することは、子どもたちの制作意欲をかきたてる。やってみて、出来ると、次から次へと自分のやってみたいことに挑戦していこうとするのだ。それが探究心にもつながる。

また、子どもたちの作品をすぐに紹介することも、子どもたちにとっていい刺激となる。彼女は、できた作品を黒板に。。。黒板にいつまでも掲示できるわけではない。そこまで考えて、すぐに壁や窓に掲示が出来るように工夫をして、黒板に掲示をされた。自分の作品が、貼られることは、子どもたちはとても喜ぶ。もう１つ、もう１つ、と創作意欲も湧いてくるのだ。

子どもたちと対話をしながら進める彼女の授業は、本当に素晴らしい。

子どもたちの笑顔を大切にし、自らも笑顔を忘れない彼女は、素晴らしい小学校の先生。バガノールの先生は、２年間も一緒に授業をされてきたのだから、たくさんのことを学んだことだろう。ぜひ、子どもたちの日々の指導に活かしてほしい。

図工の授業をすると、学生も子どもたちも先生も、使って残ったくしゃくしゃっとしてゴミ箱に捨ててしまっているのをよく見かける。使って残った紙も大事な材料だ。写真のように集めておくと、少しだけ使いたい時や紙を忘れてしまった時に子どもたちが使えるので、とても有効だ。