Тэмдэглэл 83: Багш нарын семинар .... Амгалан цогцолбор сургуульд

Сургуулийн амралтаар өмнө нь очиж хичээл “Тэмдэглэл 69: Хүсэлтээр хичээл заана - Дүслэх урлагийн хичээл” зааж байсан Амгалан цогцолбор сургуулийн хүсэлтээр багш нарын семинарыг хийх боллоо. Сэдэв нь бага ангийн хүүхдийн дүрслэх урлагын хичээл цаас ашигласан хичээлийн талаар.

Тэгээд ямар хэлбэрийн семинар хийх вэ гэж нэлээн бодсон... Багш нарт хүүхдүүдийн нүдний байршилаас харахыг зааж өгөнгөө хүүхдүүдийг ч оролцуулая гэж шийдлээ. Мэдээж сэдэв бол тэдний хүсэлтийн дагуу бага ангийн хүүхдүүдийн дүрслэх урлагын хичээл.

“Хайчыг зөв бариж сурах заавар”–ын талаарх лекцийн дараа багш нарыг өөөрсдөөр нь хийлгэж үзүүлэв. Бодсончлон эхэндээ жаахан удаан байлаа. Төсөөлөхөд хэцүү байсан байж магад. Яаж хийвэл төсөөлсөнтэйгөө адилхан болох бол гэж бодоогүй байх. Гэхдээ цаг өнгөрөх тусам багш  нар өөрснөө янз бүрийн арга сэдэн яг хүүхдүүд шиг нүд нь гялалзан шамдан хийж эхлэсэн. Хүүхдүүдийн адил ингэж хийж үзсэнээр цаасаар юм бүтээхийн хөгжилтэй бөгөөд сонирхолтой болхыг ойлгох болно. Хүүхэд юмыг өөрөө хийж үзэнгээ суралцдаг.

Багш нар өөрийн мэдэлгүй хажуугыхаа багштайгаа зөвлөлдөн “энэ ямар байна” гэх мэт саналыг нь сонсож байгаа нь яг л хүүхдүүд шиг байлаа. Найз нөхөдтэйгөө зөвлөлдөнгөө хийж байв. Хичээлийн дундуур чанга дуугаар хашгирах, нааш цааш сэлгүүцэж явах нь мэдээж болохгүй гэхдээ өөр хоорондоо зөвлөлдөн ярилцах үед“Чимээгүй бол ”, “Өөрснөө хийцгээ” гэж хэлэхгүйгээр чөлөөтэй орхих нь хэрэгтэй байдаг. 

Ангийн ханы сонин гаргах тухай ч санал гаргасан. Хүүхдүүдийн юм хийх хүсэл гэдэг нь зөвхөн 35-40 минутанд дуусчдаг богино зүйл биш. Найз нарыхаа хийсэн зүйлийг харан, шинэ арга барил суралцах зэргээр байгалаасаа хийж бүтээх хүсэл сонирхолоо хөгжүүлж байдаг байна. Энэхүү хүсэл сонирхолийг нь ойлгонгоо хязгаартай хичээлийн цагт тааруулан заах хэрэгтэй болдог. тиймээс хүүхдүүдийн өөрснийх нь хийсэн бүтээлүүдийг дэлгэж үзүүлэх газрыг ангид бий болгох хэрэгтэй. Ийнхүү өөр өөрснийхөө хийсэн зүйлсийг харсанаар улам ихээр бүтээх хүсэл эрмэлзэл төрдөг бөгөөд бусдын хийсэнийг дүгнэх чадвар ч суудаг байна. Ингэж үнэлэх арга ч дүрслэх урлагын хичээлд хэрэгтэй байдаг.  

第83回　教師セミナー・・・アムラガン統合学校にて

　学期休みに、以前、出前授業（Тэмдэглэл 69:　Хүсэлтээр хичээл заана ～ Дүслэх урлагийн хичээл）に行ったアムラガン統合学校からの依頼により、教師セミナーを実施した。テーマは、低学年の図工、紙工作について。

　そこで、私は考えた。どういう形態のセミナーにしようか。。。先生方には、子どもの目線を知ってもらいたいと思い、子ども体験をしていただくことにした。もちろん、テーマは依頼通り、低学年の紙工作。

　「正しいはさみの使い方の指導法」についてのレクチャーの後、先生たちに作品作りを体験していただいた。やはり、予想をしていたように、初めは、なかなか進まない。イメージすることも難しかったのかもしれない。どうすれば、イメージに近くなるのか、その方法が思いつかなかったのかもしれない。しかし、時間と共に、先生方は、試行錯誤をはじめ、自分なりに工夫をし、作品作り、子どものようにキラキラした目で、夢中になって作品を作り始めていた。子どもと同じ体験をすることによって、作品作りの楽しさや面白さを理解することが出来るのだ。子どもは、その体験を通して、探究心を養っていくのだ。　

自然と先生方は、お隣の先生と相談をしたり、これどう？って評価を聞いてみたり、、、、していたが、子どもたちにも同じなのだ。友だちと相談しながら、作りたいのだ。静かにしなさい！自分でしなさい！ではなく、声の大きさ、立ち歩かないなどのルールは必要だが、ある程度の相談などは子どもたちの制作活動には、必要であるため、認める必要もあるのだ。

クラス掲示の仕方も提案をした。子どもたちの創作意欲は、たった３５分～４０分で終わってしまうような短いものではない。友だちの作品を見たり、新しい手法を思いついたりすると、自然と創作意欲が湧いてくるものだ。その創作意欲を大事にしながら、決められた授業時間で授業は行っていかなければならないのだ。そのために、子どもたち自身が、授業後、教室で作品を作ってきたものを掲示できるスペースを確保してあげることによって、子どもの創作意欲も大事にしつつ、作ってきた作品を評価することもできるのだ。こういう評価の方法も図画工作などの教科には必要なのである。