Тэмдэглэл 48: Миний нэрийг хэн билээ?

Миний нэр бол Шинкава Маюми тиймээ Япон биш.

Ийм эрхүү зүйлийг хүн бүр мэддэг байлтай. Гэхдээ мэдэхгүй юм аа. Сургууль дээр олон багшнар намайг Япон багш гэж дууддаг.

Өнөөдөр яагаад энэ тухай ярих болов хэмээн бодож буй хүмүүс байгаа байх. Одоог хүртэл хэд хэдэн удаа「Хичээл бол хүүхдийн төлөө юм」 Хүүхдийн төлөө  энэ тухайгаа блогоор бичиж ирсэн билээ. Үнэхээройлгоод уншиж байгаа хүн цөөхөн. Яагаад гэвэл би намайг япон багш гэж дуудаж байгаагаас ойлгосон юм.

Бодоод үздээ. Та бүхэн Хүүхдүүд, оюутан багш нарт「Монгол багш」хэмээн дуудагдаж байсан уу. Үгүй биз дээ. Нэрээр нь дууддаг биздээ. Гадаадад очоод ганцхан таныг л нэрээр чинь бус Монгол хүн Монгол багш Гадаад хүн гэж дуудаад байвал ямар байх вэ.

Би мэдээж Япон хүн. Японыбагш. Гэвч надад нэр байгаа.

Хичээлийн судалгаа болон энгийн хичээл харж байх үед хичээл зааж буй багш намайг Япон багш гэж дуудаж болохгүй. Саяхнаас анзаарах болсон юм. Нэрийг маань цээжилж чадахгүй бол мартчихвал Уучлаарай нэрийг тань хэн билээ гээд асуугаад Маюми багшаа хэмээн ярих зүйлээ ярина. Тиймээ харилцагчаа бодох нь багш хүний чадвар. Багш нь намайг Маюми багш хэмээн танилцуулсан ангийн хүүхдүүд Маюми багшаа хэмээн дотноор дууддаг. Хүүхдүүд багшаасаа байнга суралцаж байдаг. Тэгээдбас жаахан ч гэсэн харилцагчаа хүнийг бодох сэтгэлд суралцана. Гэвч Япон багш Гадаад хүн хэмээн дуудах ангийн хүүхдүүд багшаасаа л сурсан байгаа. Хүүхдүүд жаахан гэлтгүй бүгдийг харж байдаг.

Нэр асуух нь соёлгүй зүйл биш юм. Харин ч асуугаасай гэж бодож байна. Надад нэр байгаа учраас. Гадаад нэр учир цээжлэхэд хэцүүбайгааг ойлгож байна. Тийм болохоор хэдэн ч удаа асуусан болно. Тэгээд хэзээнэгэн цагт нь цээжилнэ үү.

Нэг боловсролын байгууллагад ажиллах найз маань хэлжбайсан. Хүүхдийг хайрлан хүндлэх багшнамайг бас хүндэлдэг юм. Нэрээр минь дууддаг гэж...

Өнгөрсөн удаа хичээлийн үед нэг оюутан Багшаа уучлаарайнэр чин хэн билээ би мартчихаж хэмээн асуусанд би баярласан. Энэ оюутан сайн багш болох байхаа гэж тухайн үед бодлоо...

Тэгээд нэрээ хэлтэл Маюми багшаа блог дээр саналаа бичиж болох уу гэж асуусан. Мэдээж та бүхэн чөлөөтэй бичиж асууж болно шүү дээ. Монголхэл маань жаахан муу ч гэсэн заавал хариу бичнэ. Тэгээд намайг харахаараа Блогийг тань уншиж байгаа. Саналаа бичсэн шүү хэмээн хэлж байгаарай. Энэ үг таньнадад урам болох учраас....

第46回　私の名前は？

　私の名前は「新川真有美」決して「日本」ではない。

　そんなことは誰だって知っている。しかし、どうだろう。学校に伺うと多くの先生たちは、私のことを「ヤポン　バクシ（日本先生）」と呼ぶ。

　今日はなぜ、こんな話をしているのだろうか？って思う人も多いだろう。

　今回までの何度となく、「授業は子どもたちのために」「子どもたちのために」とブログを通じて話してきた。この本当に理解できている人は、少ない。なぜなら、私を「ヤポン　バクシ」と呼ぶことからわかる。

　考えてみてください。みなさん、子どもたちや学生・先生方に「モンゴル先生」って呼ばれますか？呼ばれないですよね。名前で呼ばれますよね？海外に行って、モンゴル人があなただけの時、自分の名前ではなく「モンゴル人」「モンゴル先生」「外国人」って呼ばれたらどうでしょうか？

　私は、確かに日本人です。日本の先生です。でも、名前があります。

　授業研究や普段の授業を見せていただいて、子どもたちの目線を持っている先生は、私のことを「ヤポン　バクシ」とは呼びません。最近、そのことに気が付きました。名前を覚えれなかったり、忘れてしまったりしていたら、「ごめんなさい。名前は何でしたか？」と聞いてから、「真有美先生」と呼びかけ、用件を話されます。そう、相手のことを考えることが出来る先生なんです。先生が私の名前をきっちりと呼んでくれるクラスの子どもたちは、「真有美」と友だちのように呼んでくれます。そう、子どもたちは、先生を見て呼び方を学びます。そして、少しずつ相手を想う気持ちを学んでいきます。しかし、「ヤポンバクシ」や「ガダードフン（外国人）」と呼んでいるクラスの子どもたちは、先生が呼ぶように呼びます。子どもたちは、小さなことも見ています。

　名前を聞くことは失礼なことではありません。むしろ、聞いていただきたい。私にも名前があるのですから。外国人の名前は覚えにくいことも理解しています。なので、何度でも聞いてください。そして、いつか覚えてください。

　教育現場で働く私の仲間も同じことを言っていました。「子どもを大事にする先生は、私のことも大事にしてくれる。名前で呼んでくれる」と・・・。

　先日、ある授業の時、学生が言いました。「先生、ごめんなさい。お名前なんでしたか？私、忘れてしまいました。」と。驚いた。この学生は、いい先生になるだろう。。。と同時に思った。そして、名前を言うと「真有美先生、ブログにコメントを書いてもいいですか？」という。みなさん、コメント欄にどんどん書き込みをしてくださいね。下手なモンゴル語かもしれないけれど、お返事を書くようにしますね。そして、私を見かけたら、「ブログ読んでるよ。」「コメント書いたよ。」って声をかけてくださいね。その言葉が私の励みになるので。。。